باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهسا حنیفه - نوار غزه، این سرزمین کوچک، اما مقاوم، حالا در برابر یکی از وحشیانه‌ترین محاصره‌های تاریخ خود قرار گرفته است. رژیم صهیونیستی با بستن همه گذرگاه‌ها و جلوگیری از ورود غذا و دارو، عملاً گرسنگی را به سلاحی علیه بیش از دو میلیون انسان بی‌گناه تبدیل کرده است.

 قحطی ساختگی؛ سلاح جدید تل‌آویو

 جنایات رژیم صهیونیستی نه‌فقط یک جنایت جنگی آشکار، بلکه تلاشی برنامه‌ریزی‌شده برای به زانو درآوردن مردمی است که جز ایستادگی راهی ندارند. گزارش‌ها حاکی از آن است که انبار‌های مواد غذایی رو به اتمام‌اند و کودکان غزه، که نیمی از جمعیت این منطقه را تشکیل می‌دهند، در معرض مرگ تدریجی قرار گرفته‌اند. بمباران بیمارستان‌ها، چاه‌های آب و حتی چادر‌های آوارگان، نشان‌دهنده عمق توحشی است که تل‌آویو با حمایت آشکار دولت جدید آمریکا به رهبری دونالد ترامپ دنبال می‌کند. این محاصره که در ماه رمضان شدت بیشتری یافته، با هدف فرسایش روحیه مردم و فشار بر مقاومت طراحی شده اما تاریخ نشان داده که هرچه فشار بر غزه بیشتر می‌شود، عزم مردمش برای ماندن در سرزمین خود قوی‌تر می‌گردد. 

این اقدام صهیونیست‌ها بخشی از یک نقشه بزرگ‌تر است: بیرون راندن فلسطینی‌ها از غزه و تضعیف مقاومت در برابر اشغالگری. اما نکته قابل تأمل، انفعال جامعه جهانی است. تروئیکای اروپایی با بیانیه‌های شدیدالحن خود، تنها به محکومیت لفظی بسنده کرده و هیچ اقدام عملی برای توقف این فاجعه انسانی انجام نداده است. این در حالی است که آمریکا نه‌تنها سکوت نکرده، بلکه با وعده‌هایی، چون بازگرداندن امنیت کشتیرانی در دریای سرخ از طریق حملات به یمن، عملاً به شریک جرم تل‌آویو تبدیل شده است. این دوگانگی استاندارد‌های جهانی، که بار‌ها مورد انتقاد قرار گرفته، نشان می‌دهد که حقوق بشر در برابر منافع سیاسی غرب، تنها یک شعار توخالی است. 

ترور در بیمارستان؛ اوج وقاحت صهیونیستی

اسماعیل برهوم عضو دفتر سیاسی حماس، شب گذشته (23 مارچ) در بیمارستان غزه به شهادت رسید. شهادت او که یکی از رهبران برجسته حماس بود، در حالی که در بیمارستان ناصر خانیونس تحت مداوا بود، پرده دیگری از جنایات رژیم صهیونیستی را برملا کرد. بمباران عمدی یک مرکز درمانی و هدف قرار دادن بیماری که در بستر درمان بود، نه‌تنها نقض آشکار قوانین بین‌المللی، بلکه نشانه‌ای از هراس تل‌آویو از نفوذ و قدرت رهبران مقاومت است. این ترور‌ها بخشی از استراتژی رژیم برای حذف چهره‌های کلیدی حماس و تضعیف ساختار سیاسی و نظامی آن است. اما این اقدامات، بیش از آنکه مقاومت را نابود کند، به آن سوخت تازه‌ای برای ادامه مبارزه می‌بخشد. 

باید گفت که صهیونیست‌ها پس از ناکامی در سرکوب کامل مقاومت در ۱۶ ماه جنگ، حالا به ترور هدفمند روی آورده‌اند. تل‌آویو با به شهادت رساندن فرماندهان قسام و جهاد اسلامی و هدف قرار دادن اعضای دفتر سیاسی حماس به دنبال تغییر توازن قدرت در غزه است. برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است که رژیم با حذف طیف مقاومتی حماس، مانند هنیه و سنوار، امیدوار است نیرو‌های میانه‌روتر مانند خالد مشعل را به قدرت برساند. اما این شرط‌بندی خطرناک، همان‌طور که تجربه تاریخی نشان داده، محکوم به شکست است. مقاومت فلسطین ریشه در خون شهدایش دارد و هر ترور، تنها عزم آن را برای ادامه مبارزه تقویت می‌کند. از سوی دیگر، این جنایت‌ها چهره واقعی صهیونیسم را بیش از پیش در برابر جهانیان عریان کرده و نفرت از این رژیم را در منطقه و جهان افزایش داده است. 

بحران در تل‌آویو؛ از قطرگیت تا جنگ داخلی؟

در حالی که غزه زیر آتش و گرسنگی له می‌شود، رژیم صهیونیستی در داخل خود نیز با بحران‌هایی عمیق دست‌وپنجه نرم می‌کند. اختلافات در کابینه نتانیاهو بر سر برکناری رونن بار، رئیس شاباک، به اوج رسیده و زمزمه‌هایی از "جنگ داخلی" در میان مقامات ارشد شنیده می‌شود. این آشوب داخلی نتیجه مستقیم شکست‌های رژیم در برابر مقاومت و ناتوانی در مدیریت بحران‌های پس از طوفان‌الاقصی است.

همچنین، رسوایی "قطرگیت" که نشان‌دهنده نفوذ مالی قطر در حلقه نزدیک به نتانیاهو است، اعتماد عمومی به این دولت را به پایین‌ترین سطح رسانده است. نتانیاهو که خود را در محاصره تحقیقات شاباک می‌بیند، با برکناری بار تلاش دارد این رسوایی را مهار کند، اما دخالت دادگاه عالی و ابهام در تفکیک قوا، اوضاع را پیچیده‌تر کرده است. 

این بحران داخلی در حالی رخ می‌دهد که نتانیاهو با حمایت آمریکا، از جمله تماس‌های مارک روبیو با او، سعی دارد تصویر یک رهبر مقتدر را حفظ کند. اما واقعیت این است که رژیم صهیونیستی از درون در حال فروپاشی است.

غزه می‌ماند، صهیونیسم می‌شکند

غزه امروز در برابر دو دشمن بزرگ ایستاده است: جنایات صهیونیست‌ها و سکوت جهانی. محاصره غذایی، ترور رهبران و بمباران بی‌امان، بخشی از تلاش تل‌آویو برای نابودی مقاومت است، اما این رژیم غافل از آن است که هر قطره خون ریخته‌شده، بذر ایستادگی تازه‌ای می‌کارد. این جنایات نه‌تنها چهره کریه صهیونیسم را نشان می‌دهد، بلکه بار دیگر ثابت می‌کند که آمریکا و متحدانش در برابر ظلم، تنها تماشاگرند. در سوی دیگر، بحران داخلی رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که این ساختار پوشالی، دیر یا زود از درون فرو خواهد ریخت. غزه، با همه رنج‌هایش، همچنان سنگر مقاومت است و تاریخ گواه خواهد بود که این مردم، هرگز تسلیم نخواهند شد.